YETER DİYOR (267.)
Sen gidince yazmadý sus pus oldu kalemim
Senmiþsin bu gönlüme aþka heycan veren
Gönül yorgunluðundan artar efkarým benim
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor
Öylesine yüce ki emsalsiz bu aþkýmýz
Gelecek günler için ne hayaller kurduk biz
Sarhoþtur ruhum benim her gün baþka biçimde
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor
Ayrýlýðýn ateþi her an yakarken beni
Sen kim bilir nerede hangi yaban ellerde
Gözlerim hasret kaldý gözlerinin rengine
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor
Ne haber ne bir selam gelmedi senden yarim
Kaçmak istiyor gönlüm sensiz olan diyardan
Bu ne büyük ýzdýrap bu ne büyük bir hüsran
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor
Bu ayrýlýðý bana reva gören sevgilim
Gerçekten bitti ise bana kalbinde sevgin
Ne arar ne sorarým inan çeker giderim
Ýsyanlarda yüreðim bu hasret yeter diyor
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.