yavaþ yavaþ boþalýyor içim
gösterimdeki filmin final sahnesi
kadýn erkek pür dikkat beni seyrediyor
kýrýk bir plak cýzýrtýsý
kim ne bekler ah bilsem
kimse beðenmiyor masada sýzmýþ sarhoþu
gülümsüyorum düzleþmiþ suratýmla kendi kendime
aman be
ýþýksýzým iþte
ve
görmüyorum hiçbirinizi
aðýrdým sanýrým bir zamanlar
deli toy hallerim olmadý hiç
gözlerinin rengini hatýrlamasam
tüm kadýnlarý unuturdum muhtemel
evet
birde karanlýktan korkmasam
çaydanlýða karþý sorumluluðum var
kalkmam gerek
þakasý yok bak bunu hatýrlýyorum
kalkmazsam yalnýzlýða yakamozlar düþecek
yaþamak
sen
içimde ne çok sýzý
dijital ekranda 02.49 diyor
kesin balkonun kapýsý açýk
kapatmaya çalýþmasam gözlerim bile üþüyor
karþýmda o çocuksu yüzün
gülümsemen sonra
oysa ben nasýl becerdiðimi hala öðrenemedim
küçücük yanaklarýna bunca acýyý nasýl yüklediðimi
sen deme ne olur
sen
deme
anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.