KİMSE DUYMUYOR
Neden koþan gelir? Haber salmadým
Dedim: Ne bu akýn, kimse duymuyor...
Her birine sordum, cevap almadým
Bir sessizlik hâkim, kimse duymuyor.
Aralardan sýzýp, geçtim içeri
Üzeri örtülmüþ yatýyor biri
Acý ve korkuyla çekildim geri
Haykýrdým, ölen kim? kimse duymuyor.
Tahta bir sanduka, cansýz bir beden
Beyazlar içinde yatan týpký ben
Þu gelen dedem de, aklým mý giden?
Yok mudur bir hekim? Kimse duymuyor.
Götürdüler elden ele mezara
Buradan bakýnca toprak kapkara
Kapattýlar, kaldý küçük bir ara
Düþüyorum çekin, kimse duymuyor.
Girdim içeriye karanlýk ve dar
Üzerim örtülü önümde duvar
Þükür, yukarýdan gelen sesler var
Terketmeyin sakýn, kimse duymuyor.
Býrakýp gidiyor dost sandýklarým
Koþulsuz, sözüne inandýklarým
Þu iki gözümden sakýndýklarým
Bir kez dönüp bakýn! kimse duymuyor.
Birden iki melek çýktý karþýma
Gerçek balyoz gibi indi baþýma
Hicranî yazýlmýþ mezar taþýna
Geç anladým lâkin, kimse duymuyor.
Nuriye Akyol.
9/11/2024
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.