Yaðmur damlalarý camlarý ýslatýrken karanlýk ruhumun içine bakar Karabasan gibi çöker üzerime, boðar beni. Gösterir geleceðimi, kabus eder bana. Gece yanýltýcýdýr, korku ise gecenin eli.
Gecenin düþünceleri korkutucu, neleri düþünürüm bilir misin ? Ölümü düþünürüm korkutur beni, ya alýrsa sevdiklerimi ansýzýn. Yanýlgýyý düþünürüm korkutur beni, ya bildiðim herþey bir yalansa. Geleceði düþünürüm korkutur beni, ya geçmiþimi alýr da unutursam; Çocukluðumu, ailemi, dostlarýmý, bu güzel günleri. Korkuyu düþünürüm korkutur beni, ya geleceðimi korkarak mahvedersem n’aparým ?
07.11.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf güdük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.