Teşekkür Ederim
Aþk da neymiþ ? Bilmezdim ben eskiden.
"Aþkýný inkar etmek en büyük ihanettir." derlermiþ eskiler.
Kasvetli limanýmda karayeller çokça estiler.
Ufukta güneþ açtý, soðuk günler çoktan geçtiler.
Tuhaf bir hismiþ, öðrendim ben zamanla
Kabullenemedi bünyem, reddettim bir anda.
Ale’l-ade dünyama garip bir duygu, bulamadým bir anlam,
Öðrendim artýk "Sevmiyorum." desem de inanmam.
Hayatýma girdiðinden beri bozuldu ezberim.
O güzel gülümsemende kaybolacaðým aklýmdan bile geçmedi,
Allak bullak iç sesim, "Seni seviyorum." diye haykýrmak isterim.
Piþmaným, hislerimi gizledim. Ýstersen hiç susma ben seni dinlerim.
En son seni gördüðümde rüyamda, melek gibiydin sanki.
Gözlerin gözlerime deðdiðinde bir yýldýrým çaktý,
Þiirimin konusu; uzun, aþk temalý bir þarký,
Bu güne kadar söylemek istediðim herþey hep içimde kaldý:
"Ademe adem gerekir, adem etsin ademi.
Adem adem olamayýnca adem ne etsin ademi ?"
Seni seviyorum, bunu bilmeni isterim.
Adem ettin sen beni, teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.