derler ki ’’sýcacýk olurmuþ annelerin koynu’’ öyle mi? ... .. .
bu mekânsýz ömür... incecik bir elekten geçmiþtir düþlerini üfürmüþtür sargýn rüzgarlar kaybolmuþtur yönsüz sokaklarda açýlmýþtýr teker teker yaralar týkladýðý her kapýda
bu dilsiz ömür... suskun bir haykýrýþýn çemberinden geçmiþtir sözsüz çýðlýk yumaðýnýn kördüðümü her çözülüþte müthiþ bir sancý kim bilir ne yaþayýp ne gördüðünü
bu küçük ömür... yüreðe gömülen kýymýk kadardýr öðle vakti güneþinde tükenmez batýþ vardýr keskin soðuða karþý donuk bir bakýþ vardýr
bu tümsüz ömür... yoksundur akkuþun kanat altýndan üþüyen ellerini usulca yýkar her dem taze ve sýcak gözyaþýndan artan sudan
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rû // Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.