Ýçindeki sen ile iki dilin var bilesin. Biri edep der ses verirken, diðeri zehir saçar. Zehir akarken dilde, yanar çatal dilin. Yanarken çatal dilin, vicdanýn isyan eder. Sonra; Akýttýðýn zehri temizlemek istesen de, Zehir etkisini göstermiþ, gönüller yýkýlmýþtýr Kin tohumlarý dökülmüþtür gönül tarlasýna Ne hatýr kalmýþ, ne sevgi, ne dostça sözler Bitirmiþtir; O zehrin düþtüðü yerde ot bile bitmez artýk Yürekleri çorak, bakýþlarý kin, el-ayak oynak Ýçindeki kötü seni edep ile terbiye eyle Gönül tarlasýna ýslah gerek, çaresi budur Selamla; Çoraða çevirip virane eylediðin yürekleri Bir selam ile selamla, bak gözlerinin içine Yýktýðýn gönüllere gülümseyerek gir ve sarýl Arýlarýn balý gibi doldur gönül kovanlarýný Býrakma; Tuttuðun dostça elleri sýmsýký tut, býrakma sakýn Tavrýn, bakýþýn ve naif sesleniþlerin olsun samimi Bir gülüþ, bir bakýþ, hoþ bir seda yetiþir sana Yaraladýðýn gönüllerin ilacý iþte budur bilesin Bekleme bayramý; Özel günleri sabýrla bekleme yeter, O güne kalmaya ömrün yetecek mi? Gün bu gündür, bir gönle girdiysen þayet Ýþte senin bayramýn, iþte senin baharýn Bak göðe; Gör yýldýzlarý ve ayý, ne ahenk, rengârenk Bak buluta, gör içindeki berrak su damlalarýný Yýldýzlara-aya sarýlýrken aksakallý bulutlar Ne muhteþem ahenktir, yaðmurlar þahit Ýbretle bak; Gökler âlemi, yeryüzü âlemi ilhamýn olsun Orada gördüðün nizam sana düzen versin Ol onlar gibi, aðaca, çiçeðe, böceðe ve nehirlere Denizlere kat kendini, ol onlardan biri ve iri Açma yüreklerde yara, o yara sende büyür O yara seni senden alýr, küser kâinat sana Öðrenmeliyiz; Öðrenmeliyiz artýk, baþkasýyla kavgayý deðil Ýçimizdeki destursuzu ýslah etmeyi öðrenmeliyiz Tatlý dilin yýlaný deliðinden nasýl çýkardýðýný Öðrenmeliyiz, öðretmeliyiz, hemhal olmamýz için Birleþelim; Anadolu’m baðrýnda, Türk’ü Kürt’ü, Laz’ý ile Sünni’si Alevi’siyle bir olalým iri olalým Ýnsanlýk üst kimliðinde birleþelim iri ve diri Ayrýlýk gözyaþý, hicran yarasýdýr gönüllerde Dillerin gönül sesi gönlümüze olsun gülistan Aðlayanlar bizler deðil, gülenler olmalýyýz. Özde-dilde bozgunculuk yapanlar, Varsýn kendi hallerine yansýn, dövünsün. Doðanýn baðrýnda, Anadolu’m kucaðýnda, Güneyinden kuzeyine, doðusundan batýsýna Kutlayalým Nevruz’u, çekelim birlikte horonu, Birlikte oynayalým zeybeði Ýri ve diri, Halaylarla þen olalým, Anadolu’m baðrýnda Çalsýn; Davullarýmýz çalsýn, ötsün zurnalarýmýz, Tepemizde süzülsün o nazlý turnalarýmýz Sazýmýz, sözümüz ve bütün gönül sesimiz Titretsin artýk olsun gönül telimiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Durucan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.