Bir deniz esintisi gezindi yüreðinde, Dalgalara yenik düþtü kolu küreðinde, Bir seda iþitiyor rüzgârlarýn eþliðinde, Kýrýlýyor kalemi, dalgalarda yorgun.
Vefasýzlýða isyandý onu buraya atan, Menfaati uðruna bir kalemde satan, Zevk-i sefayý hayatýn rengine katan, Kýrýlýyor kalemi, vefasýzlýk pek yaman.
Gözyaþý mürekkep, müjgâný kalem, Rüzgâra ekledi sevdiðine bir selam, Ümidi kalmasa da yazmaya devam, Kýrýlýyor kalemi, gözyaþý mürekkep.
Mehpâreyi çýkardý bir öptü bir kokladý, Titreyen elleriyle iki yüzünü okþadý, Yüreðinin üstünde severek sakladý, Kýrýlýyor kalemi, yüzünde elem çizgisi.
Hasreti ses oldu düþtü birden diline, Kahpe felek vuruyor yazmasýn eline, Maþukunun aþk yükü binmiþ beline, Kýrýlýyor kalemi, sessiz gecelerde,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Durucan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.