Çiçeğin düştüğü yerdesin

Çiçeðin son düþtüði yerde kaldý,
Almak isterken unutmak geldi aklýma,
Tekrar hatýrladým rengini.
Bir kenarda duruyor, yorgun deðil sessiz gibiydi.

Bekliyoruz kimseye ümit vermeden.
Ümitsiz de olsa bu hikayeye bir yorgunluk daha ekliyoruz.
Kimi çýkarsýz desin,
kimi çýkarsak kendini eklesin.
Ve ayný cümlede vallahi suçum yok desin

Çiçeðin tomurcuðunda bir gülümseme nefes alýr,
bir damla yaþla belirir o en güzel aðlatan þarkýyý duyunca.
Ben her yalnýzlýkta kalabalýðý suçlayan bir utangaçlýkla beslendim.
Ve sustukça yeniden hislendim
Çocuklar gibi bir oyuncaða seslendim.

Beni sakla, beni avut beni o yaðmur bulutlarýna serpilmiþ ana kokusýyla uyut.
Birazdan kalakalmýþ ve kimseyi tanýmayan bir bakýþla kimsesizce zamanýn ellerinden tut
Ela gözlerine beni de götür,
Bir tozlu ayakkabý uyandýrýr soluksuz uçan kanatlarý.
Pencereler sisli gözler ardýnda kýrýþýk bir kýyafeti tekrar giydirir bedenine.
Gelelim ayný tonda fýsldayan sorunlarýn nedenine.
Soðuktu ve ürkekti karþýnda kocaman bir hayat seni yutmaya çalýþýrken
Fark ermeden ve her þeyi sineye atmaya
alýþýrken.

Þiir gibi, nakýþ gibi, o ayný donuk bakýþ gibi.
Üstelik kapýlar çoktan kapanmýþ yüzüne.
Sebebi ne olursa olsun o gün bir damla ile deniz olmayý öðrendim.
Aldýrma her saniye hüzünle zevk alýp dize gelip yenildiðinde bir dizede þiir gibi korktuðuna.


Ne zaman bir balýk olsam maviliðe öykünür yalancý zaman.
Beni býraksan artýk dediðimde çirkin tebessümlerin elinde kirli paralar ki durmadan sayýlan.

Çekilmez oldun tortýsu karanlýða sýðýnmýþ sevgi sözlerini ezberlemiþ gibi ha bire zevksiz kusan.
Çiçeðin düþtüðü yerde kimseler aldýrmasýn bakmadýðma bu en onulmaz derde.
Benliðimde bir yolculuk var unutmadým nerde.
Bazen sahte ve kimseye söyleyemediðimi gülümser de
Çiçeðin rengine bürünür o kimseyle
konuþamadýðým yerde.

Ki sen hala dönülmez sonbaharda asude yani sonsuz bir çisilti gibisin.
Þimdi anlayacaðýn yaþta deðilsin.
Yarýn çok geç olur umursamazlýðým,
Dünse bir rüzgara ödünç verildi kaðýt parçasýna sarýlmýþ kalem gibi.
Demem o ki biz nerede kalmýþsak erken diye bekletilen bir mevsim gibi hissiz ve bizsizdi zaman bizden ayrý yaþayan.
Sosyal Medyada Paylaşın: