Yine gecenin karanlýk deminde’yim. Yaþam ile ölüm arasýnda... Araftayým. Kan damlayan yaralarýma... tuz basarken. Hayalinle yüreðimi Demliyorum. Ýcim’mi? Her zamanki gibi göç hâlinde... Varlýðýnýn... coðrafyasýna,Topraklarýna Doðru... Akýlsýzca, þuursuzca, pervasýzca... Yol bilmez,iz bilmez, duygularým, umutlarým... Aç itler gibi arlan’maz utanmazlar. Ahhh sevgili... Ve sana ulaþamamak,Varamamak. Gecenin bütün kederi omuzlarým’da. Ruhumu,benliðimi, varlýðýmý... Kanatýrcasýna... Hayalini çiziyorum gecenin demine. Yüreðime lapa lapa yaðan ýzdýrapla... Geceyi aydýnlatan gözlerinden... Öpüyorum. Ýçimde yanan umutlarýmý... diri tutuyorum. Ne gün aðarmayý öðreniyor. Nede ben Sabahlamayý. B__T__✍️
Sosyal Medyada Paylaşın:
Baran ile şiir deryası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.