Sevgili anacýðým. Görüþmeyeli kaç sene oldu. On mu, yirmi mi? Kaç sene sensiz aðladým. Kaç sene sardý, bu soðuk yatak beni... Oysa sen beni alýp, göðüsüne basarak uyurdun. Uykusuz kalýr, hasta olunca baþ ucumdan ayrýlmazdýn. Yere düþtüðüm ilk an sen gelir kaldýrýrdýn. Þimdi düþsem kim kaldýrýr... Þimdi aðlasam kim göz yaþlarýmý siler... Bana attýðýn o tokatla evi terk ettim. Sözünü hiçe sayýp, yarime koþtum. Piþmaným desem affeder misin? Yokluðuna alýþýlmýyor anne... Yaptýðým yemeklerde, demlediðim çayda. Yýkadýðým çarþaflarda, temizlediðim her bir köþede seni arýyorum anne. Korkma demiþtin Korkuyorum anne Ben saramadým, toprak sarýyor anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Firuzs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.