Anılar

Bir masal vardý, bize gökkuþaðý altýnda anlatýlan...
Resim çizerdik, kýrýk olan kalemlerle.
Komþunun çocuklarý koþuþturur, annem balkona çýkar baðýrýrdý.
Çocuklar güler, yaþlý haline acýyarak bakarlardý..
Kýrlangýçlar konardý, bizim balkona.
Her biri süzülerek uçardý, gökyüzüne...
Mahalleye çýkardým, arkadaþlar gelirdi.
Koþustururduk, top oynardýk.
Sonra eve gelir üþüyen parmaklarýmý, ýsýtýrdým kuzinenin baþýnda...
Yapraklar dökülür, her birinden koleksiyon yapardým...
Sonra bir þeyler oldu, hep olur zaten...
Mahallenin ýþýðý söndü, doslar gitti.
Sonra bize yuva olan apartmandan taþýndýk, geriye ise anýlar kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın: