Söyle

Kaç tonu vardýr yalnýzlýðýn?
Söyle!
Þu çölleri bile suya boðan yaðmur aþkýna,
Söyle!

Kimdir rüyalarýný yaralayan?
Kimdir kalbinde hasret çöllerini yeþerten?
Dökülen hüznün,
Geçmiþe çakýlý acýlarýn hatýrýna,
Söyle!

Eski bir aþk gibi,
Yavaþ yavaþ unutuyorum seni.
Gözlerimde sonbahar,
Karanlýkta küle dönüp savrulan köz.
Gün ýþýðýnda solmuþ hayaller,
Ruhunda yaralanmýþ tebessümler,
Dolanýrken ellerime,
Bir yürek mahpus þimdi sende.

Demirsiz kapýlarda titriyor yalnýzlýðým.
Her gün,
Kýrýk bir anýyla uyanýyorum.

Bir çað ki,
Güzellik, güç, ölümsüzlük sanýlan…
Þimdi anlýyorum, yanýlmýþýz!
Unutarak içimize huzur veren çiçek kokularýný,
Görmezden gelerek gün doðumlarýnýn ferahlýðýný!

Gölge oyunlarýyla ürperttiðin yüreðime,
Sýcak bir an getir artýk.
Daðýlsýn yalnýzlýðým,
Yeþersin sararan yapraklarým.
Rüzgârýnda savrulurken,
Bana yeniden umut ver…

Sosyal Medyada Paylaşın: