Yokluðunda...! Kuru bir poyraz esti. Omuzlarýmda saç tellerim çatal çatal oldu dalgalar. Aþaðýya doðru, gecesinde gündüzünde hiç geçmeyen bir güz sancýsý. Hani? Mavi yeþil kýrmýzý. Sararmýþ yine yer gök. Gerçeði yansýtmýyor içine de girsem. Bu yalancý aynalar. Tarumar olmuþ bir sevda. Ýliklerime kadar iþlemiþ. Yýkýk dökük yalnýzlýk. Derinlerden bilmem kaç yýl sonra gelecek damla damla aydýnlýk. Ýlkbaharý düþlerken. Sonbaharý gördü gönül neylesin...!
Ayfer YILMAZ
Not: Facebook’tan sayfama düþen bir þiiri buraya almýþtým. Belki izni olmaz diye kaldýrdým arkadaþlar, dostlar O þiirin yerine tanýdýðým bir bayan arkadaþýmýn þiirini koydum iznini alarak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
S. Şimşek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.