Can Kesiği
yine kýþ
yine kar boran
yine tipi
sen gölgeni gölgemden uzaklarda eskitirken
yarasýný kýzgýn demirle daðlayan dað köylüleri gibi
yüreðimi kangren þiirlerle daðlayýp
kaya kovuðuna hapsolmuþ sular gibi
bu kýþta mý çürüyeceðim içten içe
aðaç kovuðunda annesini bekleyen yavru sincaplar gibi
gözlerimi yollara serip
bu kýþta mý nöbet bekler gibi bekleyeceðim seni
sen ve senli anýlar bir çengi gibi kývrýlýrken beynimin kýlcallarýnda
beyaz bayrak açýp
bu kýþta mý teslim olacaðým yokluðuna
eylül sarýsý hüzünlerde
yaprak yaprak bu kýþta mý ben döküleceðim
her kapým çalýndýðýn da yýldýrým hýzýyla kapýya koþup
gelenin sen olmadýðýný görünce
kapýya
kapýyý çalana
kapýyý icat edene
galiz küfürler savurup
bu kýþta mý yumruðumla duvarlarý kanatacaðým
sen-sen diye çýrpýnýrken kalbim
rüzgarda açýk kalmýþ pencereler gibi
kendime çarpa çarpa
ve gelmediðin her günü hayra yora yora
bu kýþta mý seni uzaktan uzaða seveceðim
yine kýþ…
yine buz gibi yalnýzlýklar
yine hüzün krizleri
ahh yüzüne bakmaktan bile mutlu olduðum
bu kýþta mý kanayacaksýn içimde
can kesiði gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.