Selanik’te bir asi ruh doðdu. Bir kýsrak baþý gibi uzandý Anadolu’ya. Okudu harbiyede, Osmanlý subayý oldu. Heyhat! “Bu ne hal böyle” diye düþündü kara kara, Çatal kaþlarý çatýldý, asi ruhu belirdi, Mavi þimþek gözleri alev alev yandý, Bir kurt gibi heyecanlý ve çevik. Anadolu iþgal edilmiþ. Türk’e prangalar vurulmuþ. Padiþah çaresiz, Ýngiliz’e muhtaç! Yedi düvel þer masasýnda, Osmanlý’yý paylaþmak istiyor! Asi ruh! “Bu o kadar kolay olmayacak! Anadolu’da ümitler asla sönmeyecek. Size güneþi tersinden doðduracaðým. Ayýn ziyasýndan mahrum edeceðim” Diyordu içinden O Asi Ruh. Ýngiliz’den medet uman padiþah, Þeyhülislamýn idam fetvasýný onayladý. Asi Ruh! Boynuna takýlan idam fermanýný, Alev alev yanan mavi ziyasýyla yaktý; Küllerini sahibinin suratýna savurdu. Çatal kaþlarý yeniden çatýldý, Kurt bakýþlý, Sarý Saçlý Dev Adam’ýn. Ýsyan ateþini bir yaktý, pir yaktý, Tüm Anadolu özgürlük andý içti, Ordu yok, silah yok! Para yok, imkânsýzlýk var! Ümit yok, ümitsizlik var! Çaresizlik Türk’e yar olmuþ! Sevr Anlaþmasýyla Türk’e kefen biçilmiþti. Ordusu tasfiye edilmiþ, silahlarý toplanmýþtý! Osmanlý eyaletlere bölünecekti! Azýnlýklarýn oyuncaðý olacaktý! Þu hale bak! Asi Ruh’un çatal kaþlarý çatýldý yeniden. Sevr paçavrasýný da mavi ziyasýyla kül etti. Mavi alev saçan gözleri yeniden parladý. Bir kurt kararlýlýðýyla kuruyordu tuzaðýný. Kuvay-ý Milliye’yi oluþturuyordu. Çanakkale; Arýburnu, Conkbayýrý ve Anafartalar. Güneþin düþmana tersinden doðduðu yer oldu. Ayýn ziyasýnýn silindiði gündü o gün! Kuduz Fransýz’ýn Bouvet ve Massena gemisi, Nusret mayýn gemisinin döþediði mayýnlarla, Denizaltýnda ölüm yolculuðuna uðurlandý! Deniz altýnda onlara hiç güneþ doðmayacaktý! Ordu komutaný Liman Von Sanders, Þaþkýn ve çaresizdi! Savaþ tüm dehþetiyle devam ediyordu. Asi Ruh’un öngörülerine itiraz edemiyordu, Çünkü her defasýnda Asi Ruh haklý çýkýyordu, Sonunda görevi devretti. Düþmanlar; Hem denizde, hem karada kayýplar verip, Ýtler gibi kuyruðunu kýçlarýna saklayýp kaçtýlar. Asi Ruh! Anafartalar’da, yüksek bir yerde belirdi. Mavi þimþek gözleriyle þöyle bir bakýndý. Çatal kaþlarý yeniden çatýldý kararlýlýkla. Bir kurt duruþuyla! “Çanakkale geçilmez” dedirtti, Ýngiliz komutanýna. Ýþte! Anadolu’nun kurtuluþ destaný burada yazýldý, Burada yazýldý Türk’ün özgürlük destaný. Kuvay-ý Milliye; Anadolu’nun yedi cephesinde örgütlü, Aman vermiyordu, Rus’a, Ýngiliz’e, Fransýz’a Ve dahi o Ýngiliz köpeði Yunan’a. Çetelerimiz, kadýn kahramanlarýmýz, Mehmetçiklerimiz ve dahi din adamlarýmýz; O Asi Ruh’un iþaretiyle, Hem bölgesel, hem genel harbe katýlýyordu. Güneþini tersine çeviriyorlardý düþmanýn, Ayýn ziyasýný söndürüyorlardý tepelerinden. Kurt duruþu! Kurt’un asil bakýþý! Sarý Saçlý Mavi Gözlü Dev Adam. “Geldikleri gibi giderler demiþti” Ýþte o an! Yunan sýrtlanlarý, geldiklerine piþman, Geride cesetler býrakarak kaçmýþlardý; Akdeniz’e dökülerek! Dualarla açýlmýþtý meclis. Savaþlar buradan yönetilmiþti. Asi Ruh kararlarý burada almýþtý. Türk’ün deðil; Düþmanýn ölüm fermaný iþte burada yazýldý! Ve nihayet! 29 Ekim 1923 gün ve tarihte, T.C Devletimiz kuruldu. Oðuz Ata’mýn torunu O Asi Ruh, Bu milleti yurtsuz býrakýr mýydý hiç? Býrakmadý!
Kahramanlarýmýzýn ruhlarý þad, mekânlarý cennet olsun. Cumhuriyet Bayramýmýz tekraren kutlu olsun. Ne mutlu Türk’üm diyene. Ve ne mutlu O Asi Ruh’un izinde yürüyenlere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Durucan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.