öyle bir zaman ki kimse çevresinde erdemli insan olmasýný istemiyordu onlarýn nasihat dolu sözlerinden býkmýþlar hayatlarýnýn sýkýcý olmasýndan usanmýþlardý örnek insan dediðimiz kiþiler yalnýz býrakýlmýþlar toplumdan soyutlanmýþlardý
insanlýk bir çukurun eþiðinde fakat bu çukurda olmaktan memnunlardý hýrsýzlýk, adam kayýrma, yolsuzluk küçük çocuklara iliþmek, þiddet dolu hayatlar tüm bunlardan memnun gibiydi halk ya da beyinler öyle yýkanmýþtý ki hayatýn normali bu sanýlýyordu
her devirde âlimlerin baþýna gelmedik kalmamýþtý zindanlar, giyotinler, canlý canlý yakmalar benzer þeyler yaþanýyor suçsuzlar mahkum oluyordu suçlular canlý bomba gibi þiddet eylemlerine devam ediyorlardý
bir zamanlar dediðimiz bu zamandý, yaþadýðýmýz þu anlar tarih tekerrür etmiþti her zamanki gibi ve bu azgýnlýðýn sonu yeni bir tufan olacak eski kavimlerle pek bir farkýmýz yok þu anda sonumuz da benzeyebilir elbette, kim bilir
felaket belki de çok yakýnýmýzda erdemlerden bu kadar uzaklaþtýkça geçmiþten ders çýkarmadýkça tekerrürü yaþayacaðýz bile bile
Müjgân Akyüz Dündar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müjgan Akyüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.