İKAZ (227.)

Varlýðýn hayat verdi þu kýsacýk ömrüme
Geziniyor gizlice ruhun þu bedenimde
Sen aþk þiirlerimin en güzel si mgesisin
Ruhumu mest eden sözlerin naðmesisin

Sevdamý temsil eden kalbimin si mgesisin
Yazdýðým þiirlerin en güzel bestesisin
Sýcak gönül evimde yanan gizli alevsin
Sende aðlamaya sende gülmeye geldim

Düþler yarým kalýyor hayatýn kanununda
Güzel hayaller kurmak artýk eskide kaldý
Ettiðin onca hayal hepsi boþa çýkýyor
En sonunda kendinle kalýyorsun baþ baþa

Gideceðim sonunda bu son inkisarýmdýr
Bu aþkýn tarifi yok sözün bittiði andýr
Çekip gidersem bir gün bil ki dönüþüm olmaz
Kalbimde ki yerine cihaný koysam dolmaz

Hasretinle yanýp ta özlemini sararken
Aþkýn hançeri ile gönlümü yararken
Kanayan bu kalbime derman ararken
Sevdamýza baþ koymaya geldim

Fatma Ayten Özgün


Sosyal Medyada Paylaşın: