FİGAN 220.)

Giderken sen bana ne söz vermiþtin
Ruhumu hicranda býrakýp gittin
Umutlar tümüyle karardý söndü
Yoluma güz oldu bütün baharlar

Bende ki dertleri yüklersem eðer
Ne gemi götürür ne trenler
Dokunma yarama çek ellerini
Paramparça oldu artýk yaralar

Ne kýþlar baharlar geçti saymadým
Hepsi mazi oldu anýsý kaldý
Ben benleyim artýk girme arama
Ateþ olsan seni yakmayacaðým

En kahýrlý günde dermaným olsan
Altýndan taç olsan takmayacaðým
Gönlüm hasretinden kavrulsa inan
Dönüp de yüzüne bakmayacaðým

Fatma Ayten Özgün


Sosyal Medyada Paylaşın: