Yoklukta/kilerim

herþey yerli yerinde
kitaplar
albümler
ayrýlýklar ve ölümler
bir ben eksiðim bu karede
yak gitsin..

acaba diyorum
kül kokusu is yapar mý ruhuma
ya da ellerimi ovalasam
ýsýnýr mý içim
peki ya,
karnýma avuclarýmla bastýrsam
doyar mýyým dersin

gece, düne göre soðuk soluktu
ay ise, yine görev yerinde bulundu
bu heceler suskunum, biliyorum
biraz da durgun
öyle ki
uykularýmý da yordum
artýk
uyuyamýyordum


benligimin bitkinliði bittikçe
yorganýma, yorgunluðumu üflüyordum
yokluk kokuyordu her yaným
musluða abanýyordu bedenim
bir damla sen..
yoktu ki temizleneyim

harabe þehirlerin avuçlarýndan
gün doðuyordu gözlerime
gün/aydýnsýz
aslýnda aydýndý dünya da
günlerdi kararsýz
senden kalan ne varsa
þimdi hepsi arsýz
ben arsýz
gecem arsýz
gülen bir hatýra, solda ki çekmecede
bir tek o zararsýz
bir tek o yararsýz..

halsiz gibi ayaklarýmýn aðýrlýðý
yataðýn sýcaklýðý ayýrmýyor beni kendinden
duvardaki saate bakýyor parmaklarým
gözlerim parmak uçlarýmý takip ediyor
nafile
sen kokulu bakmadýkça,
görmeyi de unutmuþ bu eller

soðuk duvarlara deðiyorum
donuyor bütün varlýðým
anladým
bu harabe yerde
bir benmiþim unutulan..
biraz daha büzülüyorum kendime
biraz daha üzülüyorum..

soðuk çarpýyor sýrtýma
aynaya bakarken ben
sanýrým
kýrýlmýþ düþlerimdendi hepsi
kapatmak lazým bir tarafý artýk..
ne cok daðýnýk birakmýþsýn beni
bence hemen ölmemeli
vakit bitmeden dönmeli
’döner mi peki ?’
’iþte onuda bilmiyorum !’


gel hadi
bedenimin dökülen sývalarý
’yenilenmeli’
sararmýþ düþ perdelerimiz
’deðiþmeli’
kül olduðumuz halýlar
’onlar da bir balkondan sirkelenmeli’
peki ya, yeni bir hayat
’bilmiyorum...’
’gelmeli mi..?’

M.Fatih Çetinkaya
o2.o4.2oo8
Çarþamba
o2:24
Sosyal Medyada Paylaşın: