DEMİŞSİN

Duydum ki Ýyiyim ben böyle demiþsin,
Gelmesin görmesin,
Mümkünse hayallerime bile girmesin demiþsin.
Merak etme gelmem,
Yoluna çýkmam hayallerine bir þey diyemem ama;
Olurda orada görürsen baþýný kaldýrýp yüzüne bakmam,
Çünkü yüzüne bakýnca gözlerine takýlý kalýrým.
Bilirsin takýlý kaldýðým zaman çýkamýyorum,
Kayýplara karýþýr bir daha kendimi bulamýyorum.
Gerçi halen kendimi bulmuþ deðilim,
Dedim ya çýkarsam yoluna,
Bakarsam yüzüne takýlý kalýrsam bir çift gözüne,
Kaybolurum.
Bir ben deðil hep sen olurum,
Bilirsin sen oluncada hiçbir zaman ben olamýyorum.
Kayýplara karýþýr kendimi bulamýyorum,
Ýyiysen;
Ki Ýyiyim böyle demiþsin, gelmesin demiþken.
Her ne kadar merak etme çýkmam yoluna desemde  karýþmam duyguna desemde tüm yollar beni sana getirdi,
Bu son olsun artýk.
Gelmem yoluna çýkmam karþýna kapattým kendimi çýkmaz sokaklara,
Yani aynasýz karanlýk odalara.
Yeterki zararým olmasýn leylak ve zambaklara.
Karýþmam duyguna ama
"Sadece sende karýþma karaladýðýn mýsralarýma" Oysa ki ne çok sen olmuþum demiþtin Meðerse sen ben deðil ben sen olmuþum. Ben sen olurken hep yok olmuþum Kaybolmuþum yani,
Bir ben kaybolmuþum.
Kaybolurum kayýplara karýþýrým,
Belki içimdeki zemheri duygularla yarýþýrým ama yine de çýkmam karþýna...

Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın: