YARİM (212.)

Gecem sen gündüzüm sen inan her þeyimdin sen
Bu kalbim heyecanla gümbür gümbür atarken
Ne dediysem olmadý ne yaptýysam nafile
Tutuklu kaldý gönlüm aþkýnýn hayalinde

Ne acýlar var bilsen þu yaralý sinemde
Vuslat çok uzak bize can eriyor bedende
Mutluluðu düþlerken ayrýlmak varmýþ serde
Tutuklu kaldý gönlüm aþkýnýn hayalinde

Yalnýzlýðýn karanlýk sokaðýnda kayboldum
Kýrýlmadý umudum hala da umutluyum
Aklýna her esende sen böyle yaparsan
Huzurluyken bizleri böyle eder huzursuz

Neden hep huzursuzsun neden her þeye sitem
Yýllar yýlý peþinden gitmekten yorgun beden
Sen bu aklýn peþine takýlýp ta gidersen
Ne aþk kalýr ortada ne sevi nede düzen

Bilemedim gönlünün derdi neydi gönlümle
Söylermisin sevdiðim ben neyim kimim sende
Ettiðin o yeminler verdiðin sözler nerde
Ne varsýn ne yoksun ne sesin var ne de sen

Fatma Ayten Özgün


Sosyal Medyada Paylaşın: