bilirsiniz öksüz ve yetimlerin gülümseyen fotoðraflarý çok olmaz onlar yalnýzca hayatýn yorgun çýraklarýdýrlar kocaman bir çekiç çarpar ayaklarýnýn altýna çürür diz baðlarý
yaðmurdan ýslak güneþten sýcak sundurmalardan çýkabilselerdi eðer uzaklar... uzaklýklar... yine de yakýndýlar
üst üste yýðýlan o zamanlarda bakmamakla sararýr mý hiç fotoðraflar kalksalar da hýþýmlý bir rüzgarýn kaþýk vuran sofrasýndan susadýklarý yerde saklanýr hâlâ suyunu damlatan delik bardaklar
bir gül demeti sanýrlar dokunuþlarý oysa iki avuç arasýndan üflenen sistir elleri
keþke ben de þimdi kýrabilseydim bugünü iki taþ arasýnda Metin Altýok gibi kalmasýn diye yarýna acýnýn çekirdeði
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rû // Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.