Arsız

........ARSIZ......

Derler ya, Dünya yansa hasýrý yanmaz
Baþý puslu dumanlý, Aladaðdan serin
Buna Peygamber sabrý bile dayanmaz
Acýmadan kullanýr, çok az taviz verin

Biraz fýrsat bulsa, balýklama atlar
Ýstekleri bitmez, üçü beþe katlar
En masum duygularý bile sakatlar
Tozu dumana katar azýcýk gerin

Her þeyi O bilir, hep akýl verendir
Her zaman haklýdýr, her þeyi yerendir
En gizli sýrlarý ortaya serendir
Yanýlýp bir kere meclisine girin

Kendi içer, sonra bulandýrýr suyu
Caný çýkar, acaba çýkar mý huyu
Ne gönül bilir, ne hatýr, ne de Hû’yu
Koruk meyveyi Onun için yetirin

Böyle dert gelmesin düþman baþýna
Uyuz olur adam, düþüne taþýna
Göz koyar suyuna, lokmana, aþýna
Merhamet edip, sofranýza getirin

Göksel’im, aþýlmaz daðlarý aþan O
Fakirlerden açlardan, önce koþan O
Çýkarý olunca sel gibi çoþan O
Yeter ki, olmaz iþlerini bitirin
Sosyal Medyada Paylaşın: