Fe
Geçmişe Özlem (Nostalji)
Fezai
Geçmişe Özlem (Nostalji)
Hiç birþeyi tadý kalmadý
Yuttuðumuz lokmanýn
Soluduðumuz havanýn
Hatta suyumuzun...
Naylonlaþtý herþey
Çatal kaþýk, tabak çanak,
Dibi delindi
Kuponla alýnan tavanýn.
Ayarlarý da bozuldu
Çarkýfelekten ziyade
Mart havasýna dönen huyumuzun...
Eskiden her þey sahiciydi
Mesala "manita"mýz yoktu
Sýr gibi sakladýðýmýz
Ahu gözlü yavuklumuz vardý.
"Kanka"mýz yoktu
Sýrtýmýzý dayadýðýmýz
Dað gibi arkadaþýmýz vardý.
Dil ucuyla söylenen "anne" yerine
Yürekten söylenen "ana"mýz
Gözümüzün nuru " bacý"mýz
Arkamýzda "kardaþ"ýmýz vardý.
Bilgisayar, tablet de yoktu
Tahtadan Zülfikar kýlýcýmýz
Çelik çomak, beþ taþýmýz vardý.
Herkes ayný sahana kaþýk
Sabaha kadar beþik sallardý.
Obezite, kolestrol bilinmezdi
Tazý gibiydi en semizi
Solaryum da neymiþ?
Sabah Güneþi alanýmýzý yakardý
Akþam Güneþi de ensemizi.
Meðer hayat çok zor
Bir o kadar da eðlenceli imiþ.
Mertçe atýlan aþýklar
Kibarca atýþan Âþýklar
Mahcup bakýþlý Mâþuklar, vardý.
"Canýn yongasý" maldan deðil
Candan veren komþumuz
Þefkatle açýlan aðuþumuz
Kýzaran bir yüzümüz
Yaþaran iki gözümüz
Bozulmamýþ özümüz
Senetten kýymetli sözümüz
Açýk alnýmýz, dik baþýmýz
Yaðsýz, tuzsuz da olsa
Helalinden piþen aþýmýz, vardý
Nerdeler, nereye gittiler?
Yalvarsak, yakarsak
Geri gelirler mi?
Kaf daðýnýn ardýndaki ellere
Kanat çýrpan allý turnalar gibi
Akþamýn kýzýllýðýna
Ka rý þa rak mý gittiler
Yayan yapýldak koþsak
En yanýk aðýtlarý yaksak
Dönün diye dil döksek
Arkalarýndan melul melul baksak
Acaba geri dönerler mi?
Yoksa bir daha dönmemek üzere
Rüzgar kanatlý atlarla
Ya rý þa rak mý gittiler?
Akþamýn kýzýllýðýna
Ka rý þa rak mý gittiler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.