Zor iştir unutmak.

Unutamazsýn...
Özlersin...
Varlýðýný öldürürsün.
Benliðini, aklýný,zihnini, bitirirsin.
Karabasan’lar gibi Kendi üzerine
Çöker’sin.
Boþ verirsin hayatý...
Saçmalamaya baþlarsýn.
Eðilir Kendi ayaklarýna kapanýr’sýn.
Yere batar dünyan.
Göðsünde çokça kýrýklar oluþur.
Acýyý kapalý giþe oynarsýn.
Kendine yalanlar söyler Avunur’sun.
Sürekli avutursun kendini...
Hevesler’in, hayallerin,kavuþmalar’ýn...
Karanlýk ve sisli olur.
Ýçinin kýyýlarý parçalanýr...
Umutlarýn uçurum olur.
Cevapsýz sualler,
cevapsýz çaðrýlar,
Cevapsýz kavgalar,
cevapsýz direniþler...
Bir sorgu’dan öteki sorgu’ya...
Bir ayaz’dan öteki ayaz’a...
Bir kýþtan öteki kýþa...
Savrulur gidersin.
Canýn çýkýncaya kadar.
B__T_✍️
Sosyal Medyada Paylaşın: