Kelam sýrra kadem bastý… Ey suskun yolculuðumun sonsuz kýblesi, Kalbimde mühürlü olan gizli sevdam, Sevda yolunda yürüyen yaralý gönlümün feryadý.
Aþkýmýn feryadýdýr, duymaz mýsýn sesimi? Aynalara kýrýlan suretimden sessizce dökülür ismin. Bir sabah rüzgârýnda, bir gece ayazýnda, Dilim lâl, kalbim seni anmakta.
Zerreden küreye sarar her þey seni, Elimdeki tespih taneleri gibi Daðýlmýþým hasretinden, Aþk-ý yâr, aþk-ý lâl,
Sarhoþluðun demi vuslatým olur, Her adým, senin izini süren bir hicran. Garipliðimde saklýdýr vuslat hasreti Ferman Sen, derman yine Sen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.