Ýçimin boþluðun da boðulmaktayým Býktým belki de insanlar ile boðuþmaktan Ya da yüreðim ile aklýmýn savaþýný izlemekten Meðerse karþý koyamayacak kadar güçsüzmüþüm Ben galiba biraz yorgunum..
Gün be gün yaklaþýyor yalnýzlýðýn ayak sesleri Duyuyor ve tanýyordum Hüznün aðýrlýðý solduruyor taze açmýþ manolya çiçeðini Sessizliðin çýðlýðý susturuyor öten kuþlarý Ve bin yýldýr biriken göz pýnarlarým Yaðýyor artýk herkese inat Kendimi damlalarýn kederli kollarýna teslim ediyorum Gözümden süzülen damlalarýn içimde oluþturduðu o duyguyu hissediyorum Bu duyguyu sana miras olarak býrakýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurannn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.