Gazze

Ben bugün Gazzeyim
Yaralý, yýkýk, kimsesiz, ölü bir þehirim artýk
Üstümden yaðmur damlalarý gibi füzeler yaðýyor
Mavi göðüm gri dumanlarla kaplý
Geçmiþim, geleceðim hep paramparça, enkaz altýnda
En çok þehit veren þehrim

Ben bugün Gazze de anneyim
Bir deðil bin evladýmý benden aldý siyonist caniler
Feryadým arþý titretti de , bir kalbi titrettemedi
Evim mi ?
Evim artýk bir çadýr parçasý

Ben bugün Gazze’de çocuðum
Oyun oynamayý öðrenmeden sapan tutmayý öðrendim
Yaþamayý öðrenmeden ölümü öðrendim
Hayalim yoktu zaten , burda çocuklar erken ölür çünkü
Kuþ sesleri duyamadan patlama seslerini duydum
Annemin kokusuna doyamadan vücudum parçalara ayrýldý

Ben bugün Gazze’de bebeðim
Beni kundaða koymak yerine tabuta koydular
Ninniler ile uyutulmak yerine bomba sesleriyle uyutuldum
Dünya ile tanýþmadan beni hayattan kopardýlar
Ben daha dünyaya gelmeden terörist ilan edildim
Ben kimdim bilmiyordum bile

Ben bugün Gazze’de babayým
Çocuklarýma doyamadan parçalanmýþ bedenlerini topladým poþet poþet
Un almaya giderken mermi yaðmurunda vuruldum
Haykýrdým halime gökler bile aðladý ama insanoðlu duymadý

Ben bugün þehitler diyarý Gazze’yim
Annelerin amininin arþý yýktýðý
Yüreklerin kor gibi yandýðý
Þehitler þehri Gazze’yim...
Sosyal Medyada Paylaşın: