NE OLDUM DEME

Lal dilimle, ne çuvallar ördüm,
Nice dostu, düþman gördüm,
Laf ebesi, dediler de attýlar,
Beynimden vurulmuþa döndüm.

Ah eþek arýsý, soksaydý dilimi,
Dost önünde, eðseydim belimi,
Nice düþman, dost olurdu,
Sorardý, zor zamanda halimi.

Çuval yerine, dantel örseydim,
Ne doðru ne eðri, bilseydim,
Belki de en doðru, kul olurdum,
Zengin fakir, ayýrt etmeseydim.

Güldüm, fakirim diyenin haline,
Baktým zenginin, dolmuþ eline,
Tepe taklak oldum, ele gülerken,
Dediler, bak þu zenginin haline.

Ne oldum deme,ne olacaðým de,
Allah ‘ýn izniyle, varacaðým de,
Yola çýkanýn, akibeti belli olmaz,
Allah yolunda, yoðrulacaðým de.

A.Yüksel Þanlýer
12 Ekim 2008-10-12
Antalya












Sosyal Medyada Paylaşın: