SİTEM
Zembereði kýrýk günlerden çýkýp geldim
Zihnimi kalbura çeviren bir savaþtan
Bozgun yemiþ gönlümün yok tesellisi
Kýrk bin dikiþ atsan kar etmez
Vuslatý tutuþtuþturacaktý alevden bakýþlarýn
Rengarenk çiçekler fýþkýracaktý aðzýndan
Mazi giyecekti gelinliðini bin heyecanla
Süt beyaz güvercinleri sevecektik
Yanaðýnýn gölgesinde sýðmayacaktýk zamana
Yorgun ruhumun kýrýp kolunu öylece gittin
Yýkýldý içimdeki sevda kaleleri
Kat kat yenilgiyi inþaa ettin delik deþik kalbime
Vadettiðin bir cennet yoktu biliyorum
Cümle kahrým bahar kokan gönlüme
Dehþetli sancýlar hummalý ateþler içindeyim
Ýsmini an be an terliyor zihnim
Hasretin pay edilmiþken hissemize
Hangi iklimde tebessümün çitleniyor kim bilir
Kim bilir bu son faslýdýr ömrümüzün
Þakaðýma saplý mermi gibi duruyor
Bir varmýþým bir yokmuþum sancýsý
Teskin etmez hiçbir morfin ciðerimi pare pare eden acýyý
Nazýn ahvaline kalsýn
Sevdandan müstafiyim
Bundan böyle hiçlik seferindeki bir akýncý
Üstüme bir bir kapandý kapýlar bu kaçýncý
Daha kaç bin yýl tutsak kalacaðým Ýstanbul kokan saçlarýnda
Daha kaç milyon yýl sürgünü bal gözlerinin
Ya bitir bunca zulmü ya beraatimi duyur aleme
Ya da vur baþýmý ahým düþsün kaleme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.