Ne baharým oldun ne hazaným, Sen benim kasým yalnýzlýðýmsýn. Dökülen her yaprak gibi, Görmezden geldiðin gözyaþýmsýn.
Derin bir izsin yollarýmda, Bir var, bir yok; geçip giden zamansýn. Oysa umutla beklenen sabah gibi, Sen, en derin boþluklarda olan yanýmsýn.
Bir sevdanýn kýrýk dökük parçalarýnda, Unutulmuþ, eksik kalan anýmsýn. Gözlerinde kaybolduðum derya gibi, Sen, her zaman kanayan yanýmsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.