Ufukta bir þehir gözükürdü eskiden En âlâ yeri idi memleketin Pek eskide kaldý o günler, eskiden de eskide Neþeli günler uzakta þimdi, boðuluyorum içinde dertlerimin
Memleketimin insaný gibi deðil buranýnki Kim burada neþe bulabilir kimse deðilken benim gibi ? Deðil dost, arkadaþ kelimesi bile sürç-ü lisan iken Ýnsan kime güvenir ? Nasýl huzur bulabilir ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf güdük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.