Sevgi Okulu

Bir gün, bir sevgi okulu kurmayý hayal ettim,
Dört duvar arasýnda deðil, yüreklerde açýlan,
Sokaklarda, parklarda, çocuk kahkahalarýnda,
Her bir gülümsemede gizli bir ders.

Sevgi, sadece bir kelime deðil,
Yürekten taþan bir nehir gibi,
Gözyaþlarýný silen, öfkeyi dindiren,
Ruhun derinliklerinde yankýlanan bir melodi.

Hayat, ne zaman yolumuzu kaybetsin,
Bir bakýþta, bir dokunuþta yeniden buluruz kendimizi,
Kýrgýnlýklarý unutturacak kadar güçlü,
Hüznü saracak kadar sýcak.

Ýlk dersimiz empati olacak,
Bir baþkasýnýn gözünden görmek,
Onun hikayesini dinlemek,
Kalbimizdeki kapýlarý açmak.

Ýkinci ders, hoþgörü;
Farklýlýklarýmýzý kucaklamak,
Zýtlýklarýn içinde sevgi tohumlarý ekmek,
Birlikte büyütmek, filizlendirmek.

Üçüncü ders þefkat;
Kendimize ve baþkalarýna nazik olmak,
Her yara, her kýrýklýk, birer öðretmen,
Ve her hatada yeniden baþlamak.

Sonunda sevgi,
Hayatýn her anýnda, her köþesinde,
Kendimizi bulduðumuz, yeniden var olduðumuz,
Ve her sabah yeniden doðduðumuz yer.

Bu okulda öðrenilecek çok þey var,
Ama en önemlisi,
Sevginin varlýðýnda anlam bulmak,
Ve onu yaymak;
Küçük bir gülümseme ile,
Bir selamla,
Bir aný paylaþarak......

Selda Ýyiekmekci (Erdoðan)





Sosyal Medyada Paylaşın: