unutulmuþ bir kuru çiçektim, bir kitap ayracý gibi, biraz küskün, biraz kýrgýn,
topraðýmý arýyordum, belkide toprak beni, bir arayýþtým, ne toprak buldu, ne ben,
ben beni yemekle meþgulüm, ya da yemek beni yiyor, ya kitap beni okuyor, ya da ben kitabý,
hiç bir cümle tanýdýk deðil, ben o satýrlar arasýnda da kayýptým, ne sen beni buldun, ne ben seni, kayýbýn kayýbý bir ihtilaldin… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.