SEVDAMIZ AYNI

Ayný toprak, ayný hava, ayný su,
Kendi kendimize atmýþýz pusu
Bu neyin kavgasý, neyin korkusu;
Her birimiz ayrý dalda solmuþuz...

Ayný vatan, ayný köken, ayný din,
Fikir ayrý, zikir ayrý, velâkin
Bizi böyle parça, parça eden kim;
Yeninde kalmayan kýrýk kol muþuz....

Zâlim ayný, zûlüm ayný, hepsi bir
Kanýmýzda dolaþan ayný zehir,
Hasta ayný, yara ayný, ayný kür;
Ne ölmüþüz, ne bir çare bulmuþuz.

Türkü ayný, beste ayný, söz baþka,
Yürek ayný, özde yanan köz baþka,
Bahçe ayný, baðban ayný, naz baþka;
Baðrýmýzda açan gülü yolmuþuz.

Dava islâm, dava ümmet, Allah bir,
Hakk, batýl savaþý hep ayný devir,
Birleþip doðrulur eriyen demir
Bir bakarsýn, tek bir yumruk olmuþuz.

Tek gerçek Ýslâm’dýr, kurtuluþ budur,
Kur’an ne diyorsa tek doðru o’dur
Zafer Hakk’ýn þeytan kâhrýndan kudur;
Zerremize kadar imân dolmuþuz....


Nuriye Akyol
4/2/2021
Sosyal Medyada Paylaşın: