duvara monte edilmiþ, bir saat, koltuða oturtulmuþ, bir yastýk,
bir tezgahýn baþýnda unutulmuþ, alýþveriþ poþeti, demi kurutulmuþ, bir çaydanlýk gibi hissediyorum,
sonra yemek masasýnda, gözlerimi unutup, tabaklarda gezindim, en çok ekmek teknesinde kaldým,
bir parça saflýk niyetiyle arý un, biraz manidar tuz, az mayalý gülümseme, ne güzel dilimlenip pay edilir,
aradým ev ev, oda oda, yalnýzlýðýmdan kopartýp, bir sandalyeye astým,
astýðým asýlan bendim ben, sessizliðin sesini de açtým, son desibel, son yudum, aynamda bir þeyler fýsýldasýn diye bekledim, sade ve sadece bekledim gelmeyeceðini bile bile… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.