DAR GELİYOR….
Vakit çok geç, gecenin bir yarýsý
Ýstanbul akþamlarýnda kaybolmuþum
Kaldýrýmlarý ezercesine sert adýmlarla yürüyorum
Neyin sarhoþluðunu yaþýyorum bilmiyorum
Unutmak istiyorum unutamýyorum
Aklýma geldikçe çýldýrýyorum.
Attýðým her adýmda keþke deyip kendime kýzýyorum
Düþüncelere dalýp dalýp gidiyorum
Beni benden alýpta gidiyor ta uzaklara.
Ne kadar yol yürüdüm, kaç kavþak geçtim
Kaç kere korna sesiyle irkildim bilmiyorum.
Keþke .. keþke deyip aðlayýp durdum kendi kendime.
Bilmiyorum.. kaç kere aptal dedim kendime
Kaç defa.. ardý ardýna yumrukladým sinemi
Baðýrdým deli divane sokaklarda delicesine.
Bilmiyorum..
Nasýl sevmiþim ki ben seni böyle delicesine
Her akþam yeniden yeniden öldürüyorsun beni
Yokluðun nefesimi keserken her gece,
Dar geliyor Ýstanbul sokaklarý artýk bana.
Dar geliyor sevdiðim.. dar geliyor…
Ayhan Özdemir
@kalemiesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.