GENCO ERKAL (11)
Ayrýlýðýnýn ardýndan
3 aya yakýn geçmiþ zaman,
çok kötüye giderken halimiz,
biz yine eski “Biz”iz,
Ama unuttuk sanma seni!
Cephede savaþ varken
vakit henüz çok erken,
biz zaferde anarýz þehitleri.
Birde;
Dün komþu bahçede kalan
vede
31.inci son þiirimden sonra senin adýný alan
KÝRAZ AÐACI’ma bugün baktým gururla,
baþlamýþ yapraklarý sararmaya,
yine seni andým
ve 1 adet dop-dolu, up-uzun, cap-canlý bir þiir yazdým;(*)
„Baharda(**)
yeþeren dalýnda,
tomurcuðundan çiçeðine kadar,
yoldaþýndýr yapraklar.
Taþýdýklarý ayak torbalarýndaki tozlarla,
döller çiçeðini, bereketlendirir doðayý,
üretir balý,
arý.
Sana nedenmi yazdým bunlarý,
anlatayým
Kiraz Aðacý’m;
Çiçeðin
döllenmeye deðin,
kurt, böcek ve kelebeklerdir yoldaþlarý.
“Yoldaþ” kelimesine burada bir nokta koyalým
ve bu “Dayanýþma” sözü üstünde birazcýk duralým.
Kurt; “Parazit” ve zararlý mantarlarý görür,
onlarý yer öldürür ve ölür.
Böcek; Hangi türden olursa-olsun aslý,
yer zararlý nebatý, korur ve kurtarýr tabiyatý.
Kelebek;
2-3 gün yaþayacaðýný bilerek
kozasýný deler,
hürriyeti yeðler.
Bu Yoldaþ’larýnýn hiçbirisi
deðildir tehlikeli;
Kurt, kelebek, böcek doðada
koruyucusu ve kurucusudur saðlýklý yaþamýn
vede düþmanýdýr doðaya karþý çýkanýn!
Bunlar gerekirse “Bana ne!” demeden,
bu uðurda
hiçbir çýkar gözetmeden, canýný bile veren;
"Bedenler ölebilir fikirler ise asla!"
Diyen senin Yoldaþ’larýndýr Kiraz Aðacý’m.
Dalarýný her yaz
basar böylece kiraz.
Yoldaþ’ýn olmasa,
davasýna canýný koymasa...
Ne çiçeðin olurdu bugün nede meyvan;
„Burada ölen yalnýzca bedenimdir ki zaten ölümlüydü, ölecekti.
Ama düþüncemi öldüremeyeceksiniz, düþüncem yaþayacak.“
Diyecek kadar þaþýlacak,
diyecek kadar cessur ve Us’lu,
diyecek kadar namuslu,
diyecek kadar seni-beni düþünendir
ve senin-benim için ölendir.
…
Ben burada
tek bir Deniz‘den bahsetim sana ama
gerçek amacým;
Doðada sayýsýz Deniz’ler var
ve hepsi okyanuslara akar,
demekti Kiraz Aðacý’m.“
(*) GENCO ERKAL(12) adý altýnda yarýn yayýnlanacaktýr.
(**) 7.5.2023 de yayýnlamýþ olduðum KÝRAZ AÐACI (26) adlý bu uzun þiirimin baþ ve sonundan kýsa iki alýntýdýr. Dizelerdeki yana yatýk/içeri yazýlý sözler; 28.Þubat 1947’de Ankara’da doðan ve 6.Mayýs 1972’de Ulucanlar Cezaevi’nde asýlarak idam edilen Devrim Þehidi Deniz Gezmiþ’e aittir. Lütfen bu þiirin tamamýný ve ayný konuyu iþleyen UMUDUN ADI KADIN (54) þiirimi okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.