DÜŞLER ŞEHRİ SON YOKUŞ...

Düþlerim yorgundu öncesinde ve alabildiðine müphem
Hele ki yok mu o çeyiz sandýðý dünün
Saymaný aþk iken
Solunda saklý göðün tebessümü
Bir minval ki benimki
Yürekten yüreðe seken
Kurþun misali
Döktüðüm kurdeþeni ise hiç sorma sen
Ya da savur sözcüklerini
Rengimi yýkayýp beyaza döndüðüm
Aþkýn rakýmýna konup da yel deðirmeninde öðütüldüðüm

Kuyruk acýsý var/mýþ meðer zalimin
Ve de bir dilber ki ruhun
Tesliminde þerh düþen meleklere öykünen
Bir gizem ki
Aþkýn þevkinde
Ruhun göçünde
Yalnýzlýðýn g/izinde
Bas bas baðýran bir çengi
Çalakalem yaþayan ebegümeci
Aþkýn maðdur neferi
Ýklimlerden hazan mademki

G/örücüler geldi geleli
Bizim muhite
Ýnsan içine çýkamaz oldu esaretim
Bir cesaret bulup da esen yelin
Ýcazeti
Ölüm rüküþ bir esvap
Hüzünse serkeþ bir yolculuk
Muhatabým deðilken bunca kelam bunca evrak
Bir düþ memuruyum adeta
Çalýþtýðým Düþler Þehri Son Yokuþ
Ve rötuþ
Yapýlasý bir karakalemde
Kara kedi misali
Kimse giren aramýza

Þehrin de vebali
Þiirin boyuna
O göç mevsimi ki
Tasviri sýra dýþý
Tahayyül edilesi
Bir girdap ki
Ýçine düþülesi
Ve iþte
Zemherinin uçuþan peçesi

Peçetenin yýrtýðý
Peksimet tadýnda ömrün yaftalarý
Yýlgýsý dünün
Yýlký atýyla cirit attýðým döngünün
Ve de yankýsý ömrün
Þehadet parmaðým
Þahit tutulasý bir nefer ki
Akasya aðacýnda saklý bir yaprak
Dökümü desem daha doðru belki de
Yapraklarýmý saydýðým yaprak yaprak

Teselli babýnda cirit atan bir yiðit
Mezarýmsa sessiz bir o kadar sakil
Yer yataðý misali
Üzerine uzandýðým þiirlerin de meali
Acýnýn ardýç kuþu
Þ/aþkýn ruhumun üslubu
Nasýl da derinden ve sessiz

Ve iþte nal toplayan kalender bir esinti
Nükseden
Nakþeden
Nesrinde ömrün
Kayýp bir þairin mezarý
Varsýn bilinmesin ayrý gayrý
Sancýlý bir günün de yortusu
Yongasý hüznün
El yordamý kalemin pul pul dökülen
Titri ve teni

Tevazu yüklü göðün mensubu
Bir þiirin de kölesi iken
Yaðmalanmýþ yüreðimin akan diviti
Adeta kalemin gözyaþý
Serpilen bir çiçek gibi
Ey, sevgili söyle ne olur
Seni gizliden sevdiðim çok mu belli?

Hatýrasý o günün
Hayalimde semiren hüznün
Hasat mevsimi
Mademki
Ýnsan biçer ektiðini
Al, bu þiir sana benden bir hatýra
Varsýn savrulayým aþkýn nazýnda
Yüreðin niyazýnda
Silik bir imzadan da çok öte
Çoðalan ruhum hece hece
Ve iþte o kekremsi münferit kelime
Aþk ki yadigâr bana senden
Aþk ki esen rüzgârdan
Sor beni
Sarmalýnda bilinmezin
Solundan baþla saymaya
Mademki saðdýcýyým ben bu sevginin

Solun yakarýþý
Saðýn saymaný
Önüm arkam þiir ve sevgi
Gönlün esrik maðduriyeti
Yosun tutan bir ömre varsýn ver veriþtir
Yeþilinde gözlerimin eksilmeyen bekleyiþimin
Tam da hedefinde saklý iken yüreðimin dikeni…



Sosyal Medyada Paylaşın: