YEŞİL AĞAÇ

Mekanýndýr senin bir yol kenarý,
Her zaman burada kal yeþil aðaç.
Yolda kalmýþlarýn ol mihmândarý;
Mevla’dan ecrini al yeþil aðaç....

Bunca zaman kaldýn bu ýssýz yerde,
Tek dostun rüzgârdýr, gelir seherde,
Ya olsaydýn kurak, susuz bir çölde;
Aklýndan geçeni sil yeþil aðaç...

Bazýlarý gelir kökünü sular,
Bazýlarý gelir dalýný kýrar,
Olsun,sen kimseye eyleme zarar;
Elbette çiðnenir yol yeþil aðaç...

Özenme eldeki güle yapraða,
Sararýp düþerler bir gün topraða,
Duman üstün gelir en yüce daða;
Üstünlük takvâ’da bil yeþil aðaç...

Demedin ki, git gölgemde uyuma
Göz dikmedin ekmeðime, suyuma
Iþýk düþmez dünyada damdan dama;
Bedava verilmez çul yeþil aðaç...

Allah razý olsun, dinledin beni,
Bilmiyorum neden, çok sevdim seni,
Bir dost gibi ikram ettin gölgeni;
Kazançlýdýr veren el yeþil aðaç....

Dinlemek iyidir, sözdür yorucu,
Daim kazandýrýr sükût orucu,
Söz odur yapýcý, arabulucu;
Savaþlar çýkarýr dil yeþil aðaç....

Tozlu topraðýna serdim hýrkamý,
Korkup, çekinmeden döndüm arkamý,
Kovmadýn, tutmadýn iki yakamý;
Sana minnettâr bu kul yeþil aðaç...

Her geçen yolcuya güvenme! derim,
Arkandan vururlar olmaz haberin,
Unutmam hakkýný birgün öderim;
Beni ötelerde bul yeþil aðaç...

Kusuruma bakma, fazla konuþtum,
Seni dost bilip de derdimi açtým,
Akþam oldu evden çok uzaklaþtým;
Gidemem, uzundur yol yeþil aðaç,
Bugün ev sahibim ol yeþil...

Nuriye Akyol
Sosyal Medyada Paylaşın: