SENSİZ .(135.)

Günler aylar bitti yýllar yýla eklendi
Mevsimlerim deðiþti beþe yükseldi
Sensizlikten sensizliðe büründüm
Sürüklendim sonbahar rüzgarý gibi

Nice hayaller kurup taþlara yaslanmýþtýk
Yaðan yaðmurlarda beraber ýslanmýþtýk
Sensizliðin acýsý beni harap eyledi
Sen yoksun kahroldum arþa ulaþtý sesim

Gün sensiz bitti güneþ battý sonunda
Zifir bir karanlýk kahýr düþtü geceye
O anda durdu zaman içime acý çöktü
Hapsettim kendimi acýlý yüreðime

Saymadým kaç yýl oldu ayrý kalalý
Kaldýrmadý yüreðim sonunda yenik düþtü
Bilemedim canýmýn böyle yanacaðýný
Sensizliðin acýsý sen gidince baþladý



Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın: