Bir Gün Yalnızlığa Açacağım Kapıyı

Yaþamdan sonsuzluðu bekledim hep
Oldukça çabuk bittim
Sanki bir uçuruma yetiþirim
Gece yarýsý zamanýn dar açýsýný sýfýrlayarak

Bir gün çýnarlý koca daðlarý
Palas pandýras bohçalayýp
Denize atacak kader
Donuk gökyüzü eþliðinde
Denizlere yol alan gemideyim
Dakik olmak neye yarar
Son anlarýmda kendimle konuþacaðým
Ýþte onu yaþýyorum, yazýyorum

Nereden geldi bu iki siyah karga
Çekirge ölüleri buðulu cam kavanozlarda
Isýrgan otlarýyla
Yine gün yitirdi kendini
Avuçlarýmýn içine sýðýyor koca bir boþluk
Sessiz sensizliðe
Yalnýzlýða açýyorum kapýyý
Limon çiçeklerine,
Hanýmeli kokunsa karýþmýþ
Balkondayým bak!
Gökyüzünde yýldýzlar
Büyükayý, küçük ayý, cezve…
Büyükayý tüm yýldýzlarý yedi
Öyleyse yarýn yaðmur var diyorum
Suyu; ateþe vermiþ ateþböceði kývýlcýmlarý
Böcek sevmeyenlere inat
Kasvetli bahar gününde
Göðe yükselen tarla kuþu
Karanlýðý derinleþtiren dokunaklý kuþ çýðlýðý
Bakir bir siyahlýk içinde ýhlamur aðaçlý yol
Gökyüzüne çizgi çeken kýrlangýçlar þefkatle
Puslu mavi daðlar
Örümcek aðýndan kurtulmuþ mavi güveler
Zaman çok eski deðil
Keþke bir kýrlangýç olup gelebilseydin
Gelinciklerin parladýðý yerden
Ressam kýskanýr;
Tasvirini yaptým
Bir fýrça darbesi buraya
Bir fýrça darbesi þuraya…
Ýþte! Portren tamamlandý

Zihnim akkor bir saat/ birçok zaman küle dönüp gitti
Ýzmir’in ilkbahar meltemi
Tuz býrakmýþtý dudaðýmýzda
Uður böceðinin gezintisi papatyada
Islak gözkapaklarýmýz yaðmurdan üþümüþtü

Geceyi uðuldatan rüzgârý
Haykýrýþla selamlayýp kucakladým
Balkonumda kýrýk toprak saksý içinde
Kalbime benzettiðim sarý kasýmpatýlar
Ben de yokum artýk
Beni yansýtan binlerce ayna var
Ýçinde büzüþüp ölecek
Mezarlýk dibindeki gecelerden
En rahat kumsallar
Uyuduðum yer seninle!


FATMA LEYLA DENÝZ

Sosyal Medyada Paylaşın: