Yýllarca emek verdi, büyüttü fidanlarý, Gün geldi ayaðýna çelme taktý dallarý, Sona yaklaþan bir yol ve elinde bir baston; Tek baþýna yürürken, çok düþündü bunlarý...
Allah’tan gayrý dost yok, bir kez daha anladý, Gözlerinden piþmanlýk dolu yaþlar damladý, Dedi ki; Dünya için, kendimi harab ettim, Verdiðim onca emek, bir karþýlýk bulmadý...
Durdu, dönüp ardýna bakmaya çekinerek, "Ya arkamdan aðlayan, kimse yoksa" diyerek, Kýsýk bir nidâ olsun duymak için bekledi; Bakamadý, yürüdü, kýrgýndý yaþlý yürek...
Nuriye Akyol 18/5/2023
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.