Baþýmý yasladým buz gibi duvara Öylece kaldým gecenin ayazýnda Nice aylar doðdu üstüme Nice güneþler söndürdüm Haberin bile olmadý nedense Sessizlik ve huzur arýyorum artýk Döneceðim geçmiþe Anýlarýmý tazelemek istiyorum Sevmek için yürek gerek Seven gönül engel tanýr mý söyle Vazgeçebilir mi seven sevdiðinden Silinir mi anýlar gözlerinden Unutabilir mi canýna can katan o gözleri söyle Kimse bakamaz bana ait olan gözlere Gözlerini gözlerime hapseder öyle giderim Ýçimde ki yanan senli atesi göðsüne býrakýr da giderim Hüzünlerden kaçan hep ben oldum Baþýmý yaslamaya omuz aradým Sýðýnmak içindi tüm çabalarým Yüreði mi yakan sensizliðin acýsýný Avuçlarýna koyar da giderim Birazda sen çek bensizliðin acýsýný
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
F A Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.