KOR DÜŞTÜ YÜREĞİME (123.)
Acýmasýz dünya bizi ne hale koydu
Hazan vurdu baðýma güllerim soldu
Hicran oduna yandýk olmadý muradýmýz
Arþa çýktý avazlar kaçtý aðýz tadýmýz
Keder dolu bu yürek sýzým sýzým sýzlýyor
Parçalara bölündüm ruhum seni özlüyor
Tükendi umutlar kapandý yollarýmýz
Kavuþmak hayal oldu boþa geçti ömrümüz
Gündüzler güneþim geceler ayým idin
Rabbin bana verdiði en güzel payým idin
Kaderime yazýlmýþ benim alýn yazýmdýn
Kalp evime yakýþan benim ruh ikizimdin
Bir ömür yaþanýr mý böyle azap içinde
Gönlümün feryadýný kulak ver de bir dinle
Bazen fýrtýna kopar hayaller aleminde
Bazen ruhum dinlenir bu sevdanýn deminde
Birden kabusa döndü ýssýz ve sessiz gece
Mýsralar halay çekip iniyor hece hece
Bu nasýl bir sevda ki kor düþtü yüreðime
Varla yok arasýnda bilinmez bir bilmece
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.