Kim olduðunu bilmediðim biri deðildin..
Tanýmadýðým, güvenmediðim birine,
Elbette açamazdým yüreðimin kanatlarýný.
Seni tanýyordum..
Yüzün tanýdýktý,
Gözlerin yýllardýr rüyalarýmda gördüðüm o hayalin gözleriyle denk..
Elini elimde kaybettiðim an esaretinin zincirli kölesi olmuþtum,
Mahkumiyetim yüreðindi,
Bana cennet gibi geldi..
Adýný söylediðin an; ilk kez duyuyordum...
Ama yemin edebilirim, seni tanýyordum..
Öyle çok hayalini kurmuþtum ki sobalý kestane kebap kýþ sohbetlerinin,
Dudaklarýmdan çýkan buhar seramonilerinde..
Ayný mahallede büyümüþüz seninle,
Belki de ayný körebenin iki talihsiz ebesiydik,
Kaçarken birbirimizden, yine ayný anda baþka kiþiler tarafýndan sobelenendik..
Hayat hikayeni anlatýrken, susturmak istedim seni
Çünkü seni tanýyordum..
O kadar tanýdýktý ki gözlerin;
Yemin edebilirdim içtiðime göz pýnarlarýndan akan damlalarý daha önce..
Yoksa yeni tanýdýðým kimsenin eli elime beþ dakikada deðmedi..
Tanýmadýðým kimseye aþýk olmadým..
Bu kadar yanmadým..
Kin tutmam ben hiç,
Bundandýr her topumu çalýp kaçana,
Ertesi gün yine ayný gözlerle bakmam..
Bundandýr oyuncak bebeklerimin saçýný yolanlara hiç kýzamamam..
Kiremitlerden kýnalar yapýp elimize sürdüðümüz gün gibi herþey,
Yine bir bahar telaþý..
Yine polenler kol geziyor serbest hava radikallerinde
Yine ben kin tutamýyorum,
Çok iyi tanýdýðýma yemin edip,
Aslýnda hiç tanýmamýþ olduðum birine,
Sevdiðime..
Kýzamýyorum..
Papatyalardan taç yapardýk saçlarýmýza;
Þimdi papatyalar saç oldu taçlarýmýza..
Ölüyor zannetsekte,
Öldürmüyor dünyanýn hiç bir derdi..
Süründürüyor ýzdýraplarýyla..
Ama emin ol,
Bu da geçiyor,
O da geçiyor..
Elimde saçýmdan koparttýðým bir papatya,
Seviyor..
Sevmiyor..
Her ihtimale karþý tüm sevmeyen yapraklarýný kopartmaya geldim
Papatyalarýn..
Bu bahar meþgulüm,
Aþka programlý zamaným..
Hiç bir hayalperest eline umutla aldýðý papatyasýný,
Hüzünle yere atmasýn diye..
Ben bu bahar bu göreve atanmaktayým..
Kimse üzülmesin diye ben kadar,
Aþký tedavi altýna aldým..
Kýsa bir süre kapalýyým...
Dip not: Restore edilene kadar davranýn dilediðinizce.. Ama bittiðinde yapýlandýrma, kimse kimsenin kalbini kýrmayacak bir daha!! Kerem’i Aslý’sý, Leyla’sý Mecnun’u rahat yatsýnlar mekanlarýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.