Bakmayýn her þeyin tozpembe göründüðüne, Hayat sandýðýmýz gibi deðil. Anladým, yalanmýþ her þey: Topraðýn yaðmura olan hasreti, Eskisi gibi deðil artýk dengbejlerin tadý, Ýnsanlar öylesine nankör ki, Sözlerin artýk hiçbir kýymeti yok.
Yaprak bile dalýna küskün, Ben ise kendime yabancý. Kýrýldý sabrýn imamesi, Anladým, Yalanmýþ dünya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.