GÖNÜL HIRSIZIM (73.)
Hüzün sardý beni yine bu gece
Ýsmin dudaklarýmda tek hece
Aldýn seni benden öksüz býraktýn
Benim gönlümün hýrsýzý oldun
Bir garibim nedense içim vesvese
Her taraf ýssýz sessiz sakin bu gece
Yýldýzlar söndürmüþler ýþýklarýný
Bulutlar yine giymiþ siyahlarýný
Zorla da olsa gülme çabasýndayým
Nereye kadar gider sensizlik böyle
Ýçimi koyuca bir sessizlik sardý
Geçmek bilmiyor zaman sen olmayýnca
Göz göze gelmeseydik keþke diyorum
Bakmasaydýn gözüme düþünemedim
Çek gözlerini gözlerimden diyemedim
O yeþil gözlerini çok çok özledim
Bu kadar sevmek niye sordum kendime
Karanlýk gecelerde sen bana eþtin
Sabahlarý üstüme doðan güneþtin
Þu anda neredesin kim bilir nerede
Yalnýzlýklarla sarmaþ dolaþ oldum ben
Sen diye sarýlasým gelir herkese
Yüreðimde ki sýzý nasýl dinecek
Bu sevdanýn ateþi nasýl sönecek
Seninle yollarýmýz ayrý yazýlmýþ
Ne var ki söz geçmedi deli gönlüme
Aldýn bende ki seni vermedin geri
Kalbimi çalan gönül hýrsýzým
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.