Kaderin Tuzağı
Hülyalarda gezdirir seni
uçarsýn,
Koca bir ömrü mutlu olacak
sanýrsýn,
Eðlenmek için deðil evlenmek için yuva kurarsýn,
Heyhat, gerçeklerin ne kadar acý olduðunu o zaman anlarsýn.
Caným cicim aþkým hayatým dersiniz.
Daha sonra da birbirinizi yersiniz!
Evlilik yýl dönümünüze bin piþman girersiniz.
Ýþ iþten geçmiþtir iþte kaderin tuzaðýna böyle düþersiniz.
Kavgalar baþlamýþtýr ne zaman bitecek bu çile
Bir de bakarsýn çocuk doðmuþtur
bile
Daha o yaþlarýn da þahittir sizin gibi çekilmezlere
Ne günahý vardý o sabinin hesabýný kim vere
Sonra da diyorsunuz ahir zaman geldi toplum bozuldu.
Kimsenin umurunda deðil, fakat aile bu girdabýn içinde boðuldu
Hani Aile baðý çocuktu
Saygý kayboldu sevgi koptu,
Böylece bu üç nokta Düzen aileyi vurdu
Aslýnda Kader Tuzaðýný çocuklara kurdu.
Kaderin mahkûmiyetinden
Kurtulanlarýn buluþtuðu yerde
Görüþmek dileðiyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ali Fazıloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.